پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

استفاده از کودکان در فضای مجازی با هدف درآمدزایی و کسب منافع از شهرت آن‌ها چندی است که کسب و کاری پر رونق توسط برخی از والدین در فضای مجازی شده است، این امر سبب نقض حریم خصوصی و به خطر افتادن سلامت روانی و اجتماعی کودکان شد که ارتقای قوانین و نظارت‌های قانونی موثر‌تر را در این زمینه می‌طلبد.در قوانین خاصه قانون حمایت از اطفال و نوجوانان قانونگذار رویکرد حمایتی ویژه‌ای برای اطفال و نوجوانان در نظرگرفته است. مصادیق عنوان شده در ماده ۳ این قانون در قسمت کار کودک یا بهره‌کشی اقتصادی از کودک جزو وضعیت‌های مخاطره‌آمیز اعلام شده و زمانی که در موضوعی وضعیت مخاطره‌آمیز اعلام شود تکالیف مندرج در ماده ۶ و آیین نامه اجرائی این قانون برای افراد حقیقی و حقوقی در نظر گرفته شده است. در مورد کار کودک دو بخش در این قانون مورد توجه است آنجا که بهره کشی اقتصادی از کار کودک انجام می‌شود و آنجا که کودکی برای انجام فعالیت اقتصادی مورد معامله قرار می‌گیرد.در مورد اول یعنی بهره‌کشی از کار کودک مجازات درجه ۶ و مورد دوم یعنی مورد معامله قرار گرفتن کودک برای انجام فعالیت اقتصادی مجازات درجه پنج پیش‌بینی شده و البته جنبه عمومی هم دارد یعنی صرفا نیاز به شاکی خصوصی ندارد و مدعی‌العموم راساً می‌تواند مداخله کند.صرفا در قانون کار، انجام کار کم خطر را برای سن ۱۵ تا ۱۸ سال با رعایت شرایط محیط کار مورد پیش‌بینی داریم، اما قاعدتا تمامی مصادیق کار کودکان و نوجوانان زیر ۱۵ سال کاملا ممنوع است.با این حال، فضای مجازی چالش‌های جدیدی را در زمینه کار کودکان به وجود آورده است. کودکان به عنوان «اینفلوئنسر» یا «یوتیوبر» و در نقش‌های دیگر فعالیت دارند و در برخی موارد، تحت فشار یا اجبار خانواده‌ها به فعالیت‌های کاری مشغول می‌شوند. قوانین فعلی ایران هنوز به صورت خاص و صریح به کار کودکان در فضای مجازی نپرداخته‌اند و این حوزه نیازمند تدوین قوانین جدید است تا از حقوق کودکان در مقابل سوءاستفاده‌های احتمالی حفاظت شود.هرچند به طور ویژه موضوع بهره کشی اقتصادی از کار کودکان در فضای مجازی جرم انگاری نشده ،اما جرم‌انگاری‌ها در قواعد و قوانینی همچون قانون حمایت از اطفال و نوجوانان، قانون مجازات اسلامی و قانون جرایم رایانه‌ای است.

فرض کنید در یک مهمانی بزرگان آن جمع مشغول صحبت‌های سیاسی هستند این موضوع برای آنها شاید طبیعی باشد اما می‌تواند روی کودکان تاثیرات روانی از جمله افزایش اضطراب داشته باشد.

یک دکترای بهداشت عمومی و جمعیت دانشگاه بریتیش کلمبیا (UBC) با بیان اینکه کووید ۱۹ بیماری است که به احتمال قوی ریشه کن نخواهد شد و بعد از دستیابی به واکسن موثر احتمالا حالتی شبیه بیماری‌های عفونی تنفسی دیگر پیدا خواهد کرد گفت: فعلا چیز‌های زیادی است که درباره رفتار ویروس کرونا نمی‌دانیم، اما روز بروز درکمان نسبت به این ویروس بهتر می‌شود، ولی در مجموع پیش بینی رفتار کووید ۱۹ سخت است.

راه‌حل‌هایی مانند سهمیه‌بندی طلاق کوتاه‌مدت بوده و عمرشان، به‌اندازه زمان پیدا شدن راه‌هایی برای عبور از این نوع قوانین است. علل اصلی افزایش میزان طلاق در ایران مشخص شده و اکنون انتظار مقابله همه‌جانبه با این پدیده اجتماعی می‌رود.

درجه‌بندی سنی، ایده‌ای منطقی است که در اغلب کشورهای صاحب صنعت سینما اجرا می‌شود و هدف آن، اطلاع‌رسانی به والدها و یا بزرگسالان درباره این است که فیلمی مناسب سن کودک‌شان هست یا نه. بارها این نکته را از اطرافیان خود شنیده‌ایم (و یا شاید خود نیز تجربه کرده‌ایم) که اگر می‌دانستم این فیلم درباره چنین موضوعی است و یا فلان سکانسش چنان است، بچه‌ام را با خود به سینما نمی‌آوردم.

حوادث چند روز گذشته و شرایط فعلی برای همه ما به عنوان افراد بزرگسال نگران‌کننده و تا حدی غیرقابل تصور است. در این شرایط بحرانی حفظ سلامت روان و جسم کودکان‌مان وظیفه ماست. دیدن صحنه‌های مربوط به وقوع سیل، ویرانی، بی‌خانمان شدن، کودکان گمشده و جدا افتاده از خانواده و یا صحبت کردن در مورد فجایع رخ داده در حضور آن‌ها و در جمع خانواده ممکن است احساس اضطراب و نگرانی را در اثر مواجهه با این اطلاعات در کودکان تقویت کند.

تحقیقات مجزایی که روانپزشکان و پزشکان ارائه کرده‌اند نشان داده است نقاشی که نوعی برون‌ریزی احساسات است در کودکان و بزرگسالانی که دچار «پی‎تی‌اس‌دی» (PTSD) یا استرس و شوک پس از ضایعه و فاجعه شده‌اند، نقش بی‌بدیلی دارد.

هرچند می گویند دعوا نمک زندگی است، اما نمک زیاد، زندگی را شور و تلخ می کند. دعوا، داد و قال و فریاد والدین بیش از آن که خود آنها را هدف بگیرد، ترکشش به کودک خانواده اصابت می کند.در آن لحظات که بی توجه به همه چیز فقط می خواهید به همسرتان ثابت کنید حق با شماست و شما هستید که قدرت دارید، آگاهانه یا ناآگاهانه، زندگی حال و آینده فرزندانتان را رقم می زنید.

مشاور وزیر کشور در امور زنان گفت: سند امنیت زنان و کودکان در روابط اجتماعی را بر اساس ماده 227 برنامه پنجم توسعه تدوین کرده‌ایم اما از پایان سال 94 تا کنون در سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی این سند تعیین تکلیف نشده است.